ادجوانت هاي امولسیونی

امولسیون ها سیستم هاي دو فازي هستند که براي ثبات روغن در آب به سورفکتانت نیاز دارند و به عنوان روغن در آب(O/W) ، آب در روغن (W/O) یا امولسیون هاي چندگانه مانند امولسیون هاي آب در روغن در آب یا روغن در آب در روغن طبقه بندي می شوند.

ادجوانت های امولسیونی به تدریج از اولین مشاهدات Le Moinic و Pinoy در سال 1916 در مورد اثرات ادجوانتی سوسپانسیون های روغن و از کار فروند در دهه 1930 در مورد حوزه امولسیون های آب در روغن (W/O) تکامل یافتند که دو ادجوانت کامل و ناقص فروند از جمله معروف ترین این دسته از ادجوانت ها هستند.

در دهه 1970، دانشمندان Syntex  و Chiron امولسیون های O/W زیر میکرونی^[1]و به‌ویژه آن هایی که از مقادیر کم اسکوالن (روغن کبد کوسه) یا اسکوالان (مشتقات هیدروژنه ‌شده اسکوالن) ساخته شده بودند را به ‌عنوان جایگزین‌های ایمن و کارآمدتر ادجوانت فروند W/O  شناسایی کردند.

در سال 1997، امولسیون زیر میکرونی MF59 اولین ادجوانت O/W برای استفاده انسانی به عنوان جزئی از واکسن آنفلوانزای فصلی Novartis،FluAd®  تائید شد.[[i]]­ از آن زمان، ادجوانت‌های نانومولسیون اسکوالن در آب برای تقریباً 200 میلیون نفر در سراسر جهان به‌ویژه در زمینه ادجوانت واکسن‌های آنفولانزا که در طول همه‌گیری آنفولانزای H1N1v 2009-2010 ساخته و مورد استفاده قرار گرفتند [[ii]].

[1] submicronic