MF59 امولسیون روغن در آب است که می تواند در دامپزشکی کاربرد فراوانی داشته باشد. این ادجوانت در سال 1997 میلادي براي استفاده در واکسن آنفولانزا براي افراد مسن مجوز گرفت.

MF59 به عنوان ادجوانت واکسن آنفولانزای فصلی FluAd® در کانادا برای نوزادان 6 ماه تا 2 سال و در ایالات متحده برای افراد مسن 65 سال و بالاتر تائید شد [[i],[ii]]. MF59 داراي ذرات یکسان تقریبا برابر 160 نانومتر است و اجزاء اصلی آن روغن اسکوالن و سورفاکتانت هاي غیر یونی Tween 80 و Span 85 هستند. MF59 دوز آنتی ژن مورد نیاز را می کاهد و ایمنی زایی گسترده اي ایجاد می کند. از طرفی با توجه به اینکه در سال های گذشته مورد استفاده انسانی قرار گرفته، ایمنی آن نیز ثابت شده است. فرضیه دپو براي MF59 نیز همانند آلوم رد می شود. در مقابل MF59 محیط ایمنی مناسبی را درون ماهیچه ایجاد میکند که باعث افزایش پاسخ هاي ایمنی ویژه آنتی ژن می گردد. دیگر مطالعات پیشنهاد می کنند که MF59 میتواند به طور مستقیم و یا غیرمستقیم به عنوان سیستم تحویلی آنتی ژن عمل کند ؛ فاگوسیتوز و پینوسیتوز را بالا برده و مصرف آنتی ژن توسط APC را افزایش دهد. سلول هاي دندریتیک گرفته شده از خون انسانی به طور مستقیم با استفاده از MF59 فعال نمی شوند. در مقابل MF59 مونوسیت ها، ماکروفاژها و گرانولوسیتها را براي تولید کموکاین هايCCL2 و 4 CCL3 ،CXCL8 ،CCL تحریک می کند. از طرفی مونوسیتهاي تحریکشده، دچار تغیرات فنوتیپی می­شوند تا بیشتر به DC تبدیل گردند [[iii]]. به علاوه گزارش شده است که MF59 در مقایسه با آلوم، سلول هاي ایمنی را به میزان بیشتري فعال می­کند و باعث مصرف بالاتر آنتی ژن واکسن در محل تزریق می­گردد.­­

همچنین MF59 در مقایسه با آلوم یا واکسن هاي فاقد ادجوانت، تعداد APC های ارایه دهنده آنتی ژن را در عقده هاي لنفاوي زهکشی شده (DLN) افزایش می دهد [[iv]]. در برخی مطالعات اثر ادجوانتی MF59 مستقل از اینفلامازوم[1] NLRP3 و Caspase1 ذکر شده است [[v]]. این در حالی است که اثر MF59 وابسته به پروتئین هاي apoptosis-associated Speck-like داراي دومین ASC است که تعدیل کننده معمول کمپلکس هاي اینفلامازوم هستند. لذا این احتمال وجود دارد که ASC دارای عملکردی مستقل از اینفلامازوم باشد و یا در اینفلامازوم هایی به غیر از NLRP3 نقش ایفا کند.[[vi]]

[1] اینفلامازوم: (Inflammasome) یک اُلیگومر چندپروتئینی است که از ملکول‌های کاسپاز ۱، پایکارد، NALP  و گاهی کاسپاز ۵ تشکیل شده‌است .این کمپلکس پروتئینی در سلول‌های میلوئیدی (مغز استخوان) بیان می‌شود و یکی از اجزاء دستگاه ایمنی ذاتی بدن است. ترکیب‌بندی اینفلامازوم بستگی به محرک اولیه ساخت آن دارد. مثلاً RNA دورشته‌ای فقط ساختِ یک بخش از آنرا تحریک می‌کند، حال آنکه، آزبست ساخت چندین نوع از آنرا سبب می‌شود. اینفلامازوم، موجب تکامل و بلوغ اینترلوکین ۱ بتا و اینترلوکین ۱۸ می‌شود.